#.3 King&Queen- Gdy spojrzysz w oczy, możesz zobaczyć w nich potwora

Witajcie na blogu Time for the moon night!
Jestem Jonga!
Dawno nie było King&Queen, więc nadrabiam! Po za tym chciałam się zapytać czy chcielibyście czytać reakcje na tym blogu? Pojawiały by się na tygodniu, a rozdziały opowiadań w weekendy!
Czekam na wasze zdanie!
UWAGA! Dodałam okładki dwóch nowych opowiadań!

Gdy spojrzysz w oczy, możesz zobaczyć w nich potwora

''Serca łamią się powoli.

W blasku księżyca widać taniec Zombie.

Mierzę się ze złym losem,

będąc na straconej pozycji. 

Śmierć jest tak blisko, 

czuję ją na swoim karku.

Łamią się moje kości, 

a on znajdzie moje zwęglone zwłoki"

-W ogóle to skąd jesteś?- Razem z Yoongim siedzieliśmy na dachu szkoły, obserwując ludzi na ulicach. Powiem szczerze, że widoki naprawdę robiły wrażenie. Zaprowadził mnie tutaj, ponieważ to było jego ulubione miejsce by odpocząć i urwać się z lekcji. Zaczynałam poważnie wątpić czy on naprawdę jest kujonem... A może mam po prostu staroświeckie przesądy w głowie. Cóż.. Pół wieku żyłam w samotności, kompletnie nie obserwując innych. Całkiem możliwe, że ludzie mogli się po prostu pozmieniać.

-Jestem z Busan- Odpowiedziałam, patrząc ciągle na widoki. Nie chciałam naprawdę rozmawiać o swojej przeszłości, ale wiedziałam, że Yoongi zmierza właśnie w tym kierunku. Chciał się dowiedzieć co ja tu robię.

-Och naprawdę? Więc co się tu przyprowadziło?

-Uciekam przed kimś- Na moje słowa chłopak zrobił duże oczy, jakby myślał, że coś źle zrozumiał albo się przesłyszał. Nie miałam zamiaru kłamać. Dlaczego? Ponieważ prędzej czy później wszytko by się wydało. Po za tym nie chciałam okłamywać Yoongiego. 

-Uciekasz?

-Tak

-Przed kim?- Wspomnienie gościa, który niszczy mi życie, nie jest przyjemne. Niestety to wszystko wraca do mnie każdego dnia. Noc, w którą zostałam przemieniona jest jest wspomnieniem po prostu najcięższym i najokrutniejszym. Patrzę na zakochane pary wiedząc, że ja tak nigdy nie będę mogła mieć. Wampiry nie chcą miłości, oni chcą tylko i wyłącznie seksu. Zawsze zaczyna się tak samo. Najpierw są czuli, kochani, martwią się o ciebie, udają, że im bardzo zależy. Gdy dziewczyna się już odda wampirowi to są dwie opcje. Jeżeli dziewczyna jest człowiekiem, w większości przypadków zostanie przemieniona i porzucona. W przypadku wampirzycy to zostanie porzucona. Prawda mogłabym być z człowiekiem. Tylko ja tego nie chcę. Każdego dnia będę musiała patrzeć jak moja druga połówką starzeje się i zbliża do śmierci. A ja nie chcę kogoś przemieniać w wampira, ponieważ wiem jakie to ciężkie.

-Przed takim jednym draniem- Tyle problemów przez jednego, głupiego faceta. Sądzę, że większość kobiet ma problemy właśnie przez płeć przeciwną. Yoongi wydawał się nie mieć dużo kontaktów z dziewczynami. Ciągle się rumienił i zabawnie jąkał. To było naprawdę urocze. Nigdy w życiu nie pomyślałabym, że coś takiego może zrobić na mnie jakiekolwiek wrażenie. Chyba jednak wszystkie jesteśmy w środku takie same. 

-Był bardzo zły?

-Podobno dopiero gdy spojrzysz komuś w oczy, możesz zobaczyć w nich prawdziwego potwora- Może gdybym to zrobiła to umarłabym normalnie jak człowiek i nie musiałabym pić krwi, by przeżyć. Do tej pory mam sobie za złe, że tak łatwo dałam się omamić. Dosłownie jak dziecko. 

-Mam nadzieję, że cię nie znajdzie- Objął mnie dokładnie ramieniem, chcąc pewnie dodać mi otuchy. Poczułam przyjemny zapach jego perfum, przez co uśmiechnęłam się pod nosem. Pierwszy raz w życiu, chłopak był chociaż trochę w stosunku do mnie czuły i troskliwy. A przecież Yoongi w ogóle mnie nie znał.

-Znajdzie. Zawsze znajduje- Powiedziałam cicho, przymykając oczy. Chciałam trochę przedłużyć tą chwilę, ponieważ naprawdę tego potrzebowałam. Wsparcie... Tego nie miałam przez całe, długie sto lat. Byłam sama. Zdana tylko na siebie. Sama musiałam poradzić sobie z mocami wampira i pragnieniem krwi. Na początku jest ono bardzo silne, wręcz nie do wytrzymania. Co chwilę musiałam zaspokajać swój głód. Problem w tym, że nie wiedziałam jaką krew powinnam pić. Tak... To jest różnica, gdy wampir napije się krwi człowieka, a zwierzęcia. Krew człowieka jest najsmaczniejsza i najzdrowsza. Wystarczy tylko kilka kropel by się najeść. Krew jakiegokolwiek zwierzaka może doprowadzić do różnych skutków ubocznych. Kiedyś wypiłam krew wilka i naprawdę długo chorowałam. Jakieś dziesięć lat. Między innymi dlatego pije tylko krew ludzi. Czy w ten sposób można ich zabić? Oczywiście, że tak. Gdy wampir jest na długim głodzie, może wypić całą krew z żywego organizmu. Jak na razie nigdy mi się coś takiego nie przydarzyło i mam nadzieje, że tak zostanie. Po tych wszystkich doświadczeniach, mogę powiedzieć, że jestem silnym wampirem, może nie najsilniejszym, ale silnym.

Lekcje się już skończyły, więc w końcu po całym, ciężkim dniu, mogłam wrócić do domu. Wynajęłam mały domek, daleko od centrum miasta. Wykorzystałam jedną z mocy wampira, a mianowicie hipnozę i urok. Dzięki temu mam dach nad głową dosłownie za darmo. Młody wampir, bez pieniędzy musi sobie radzić, w taki a nie inny sposób. Otworzyłam swoją lodówkę, będąc bardzo głodną. Nie jadłam nic cały dzień, więc pragnienie było duże. Wyjęłam swoją ulubioną butelkę krwi 0Rh- i zaczęłam szybko pić. Nawet nie zauważyłam, że nie jestem sama w domu. Niestety kiedy moje pragnienie było wysokie, traciłam swoją czujność. 

-Witaj Minjin- Usłyszałam za sobą znajomy głos, którego tak bardzo nie chciałam już słyszeć. Odwróciłam się powoli i moje przypuszczenia doskonale się sprawdziły. 

   Przez całe, swoje, duchowe życie, myślałem, że demony to najpotężniejsze istoty na całej kuli ziemskiej. Teraz widzę jak bardzo się pomyliłem. Wystarczy spojrzeć na Yoongiego. Wstyd żeby wampira nie rozpoznać od razu.